Uit de Onderstroom- vragen: “wat gaan we meer doen en wat gaan we minder doen?” werden tijdens de Aarde sessies de volgende inzichten gedestilleerd:
Relatie met dieren
Samenwerking (boer) met dieren is een ongelooflijk mooie connectie, bijzondere relatie = erfgoed, een enorme rijkdom -> en dit zou moeten blijven, moet je koesteren. Vraag is alleen op welke manier?
Mooi voorbeeld VS: wilde kuddes runderen grazen en bemesten land en trekken weer door om jaren later terug te komen: Op deze manier grazen -> maakt bodem juist rijker.
Zuid-IJssel is droogte een probleem: water hier vasthouden -> tegendruk houdt water in bodem Veluwe -> dus natuurgebieden ontwikkelen.
Transitie landgebruik
Over: Land van Ons -> mooi initiatief want participatie wordt ingekocht -> hiermee bouw je een buffer in.
Over: De Wilde Landen -> kritisch bevraagd want is wonen wel de oplossing voor dit probleem? Gentrificatie vh boerenland moet je wellicht niet willen.
Hoe ga je hiermee om in de (financiële) waarde van het land voor de oude gebruiker? (70% van de grond is van de boeren)
Nog altijd last van bijbels perspectief: mens staat boven de natuur. Maar ‘wij zijn de aarde’
Pleidooi voor Ministerie van Ecologie.
We moeten weer om de agrariër heen gaan staan: het lokale perspectief.
Vervuiler betaald: waarom niet juist belonen van degene die het schoner maakt!
Er wordt door heel veel mensen/partijen wekelijks over de IJssel gepraat (institutioneel). Maar waar zijn de lokale burgers? Er is dan ook behoefte aan een makelaar die kennis en ideeën aan uitvoerders van oplossingen koppelt. Kern: dus kloof professionele kennis + dagelijkse gebruikers dichten.
Andere (betere) benamingen: case manager of stakeholder manager (functies uit de zorg)
Van groot belang: Wat betreft bodemgebruik: Niet overal moet alles meer kunnen. Kijk wat waar wél kan en wat waar niet. En alleen dáár mee verder gaan! (wat alleen kan met veel technische en technologische kunstgrepen niet meer doen). Dus: wat is passend gebruik bij de bodem, want bodem is hoofdpersoon in dit narratief -> is eigenlijk variant op de genius loci van de plek: we moeten luisteren naar het land! (gaat ook monocultuur tegen).
Hierin kan de kunst een rol spelen: middels kunstopdrachten aan kunstenaars.
Ideeën
Democratiseren van de IJssel!
Ofwel: hoe krijg je betrokkenheid van burgers weer terug: Wat als de IJssel weer van ons is?
Opgave: Hoe krijg je gevoel van eigenaarschap bij mensen weer terug.
IJssel als entiteit.
Pleidooi voor omgevingsvisie van de hele IJssel.
Dus geen jachthaventje in elk stadje –> ‘hier de stier, daar het vertier’
Idee van de Eetbare aarde (als metafoor)
Andere manier van naar de aarde kijken: niet meer over de aarde als verkaveld stukje land, maar daaraan voorbij: openbreken van eigendom en beheerstructuren!
Kern is hier: Zoektocht naar verschillende vormen van collectief eigenaarschap!
Bijvoorbeeld: erfenis niet meer aan je kinderen nalaten, maar alles inleveren: pleidooi voor erfpachtsysteem.
Wat doen we met onze waarde cumulatie -> is een groot probleem. Ongelijkheid steeds groter: Dus: jubeljaren invoeren (eens in de 50 jaar) -> trekt alles weer gelijk, en gelijke kansen!
Partij van de Aarde
Andere vragen stellen geeft andere oplossingen -> bodem en water als hoofdpersoon positioneren.
De angst (voor verandering) is fictief: want waar we bang voor zijn, gebeurt nu al. Het gaat om het vertrouwen in samen.