Zand, zand en nog eens zand
Mijn landschap is het zandlandschap. Mijn geboortegrond: midden Brabant. Zandlandschappen snap ik, daar voel ik me direct thuis. Sloten waar je zelfs met kinderlaarzen aan droge voeten houdt. Bos overal op loopafstand. Hagen en heggen met fluitende vogels als erfscheiding. Een door mensenhanden gemaakt landschap met tuinderijen en kwekerijen, akkerbouwers en koeienboeren. Rivieren zijn ver weg. Om de Maas te bereiken moeten eerst kilometers kleipolder door geploeterd worden. Een rivier? Dan ben ik echt ver van huis….althans dat dacht ik vroeger…
En toen was daar de IJssel…
In 2006 verhuisde ik naar Overijssel. Me eigenlijk helemaal niet zo bewust van de IJssel. Ik verhuisde immers weer terug naar mijn geliefde zandlandschap, na 10 jaar voor studie en werk in de Randstad te hebben gewoond. De brug bij Zwolle werd in die periode verbouwd. De IJssel was voor mij daardoor vooral een flessenhals waar files ontstaan. Maar dat veranderende geleidelijk. In 15 jaar ging ik de IJssel echt zien, ontdekken en waarderen.
Reusachtig krachtig prachtig
Als ik naar de IJssel kijk heb ik het gevoel de afdruk van een reus te zien, die met zijn lange vinger een voor heeft getrokken van Kampen tot aan Westervoort. Een diepe voor, dwars door het bestaande landschap. Rond de Haere in Olst is dit gevoel voor mij heel sterk: een kleinschalig zandlandschap door die prachtige rivierduinen, maar als je de dijk passeert sta je opeens in de ruige wereld van water en wind van de IJssel. Een diepe voor waar een onwerkelijke hoeveelheid water door heen stroomt. Iedere dag weer. Niet te stoppen.
Een diepe voor die twee werelden verdeeld, oost van de IJssel en west van de IJssel. Buren over de IJssel kennen elkaar niet, terwijl ze hemelsbreed dicht bij elkaar wonen.
De IJssel is van zo’n andere orde en schaal. De natuur manifesteert zich in de IJssel zo krachtig, dat het duidelijk is dat niet de mens, maar de natuur de basis is van ons landschap. En wat dat betekent voor ons als mensen: respect en koestering.
Dat is ook de opdracht van stichting IJssellandschap: ontwikkel, benut en geniet van het landschap, maar doe dit altijd met respect en koestering van datzelfde landschap. Soms eenvoudig, vaak ingewikkeld, maar altijd waardevol om hierin de juiste balans te vinden.
Nu ik sinds april algemeen directeur bij IJssellandschap mag zijn, heb ik het idee dat mijn inburgering in (Over)IJssel compleet is.
Judith Snepvangers is per 1 maart 2021 benoemd tot de nieuwe algemeen directeur van IJssellandschap. Hiervoor was ze werkzaam bij werkzaam bij LTO Noord als bestuurlijk secretaris/regiomanager van de regio Oost (Overijssel en Gelderland) en Landschap Overijssel.