Wortels. Ontwortelde. Je lag hier aan de oever, het hoogwater was een herinnering. Losgerukt uit je bestaan.Misschien zocht je aarde, ik gaf je licht en lucht. En kijk nu. Zie je wortels, of de ontworteling? Wees gerust. Ooit zweef je, net als ik, en jij, en wij. De rivier stroomt en wij zijn onze wortels. Altijd.
Still, een korte film over groei die we niet kunnen waarnemen maar wel voelen.
