Giuseppe Licari (1980, Sicilië, Italië). Met installaties, voorstellingen, kunst in de openbare ruimte , workshops, audio-video’s en publicaties onderzoekt Giuseppe de spanning tussen natuur en gebouwde omgeving, en tussen groei en verval. Als materialen gebruikt hij vaak hout, gras, klei, steen, foto’s, slakken uit mijnen, glas, dode takken, bomen en wortels. Sinds de industriële revolutie is de natuur in onze kapitalistische maatschappij iets geworden om te exploiteren, in plaats van iets om mee in harmonie te leven. Dit resulteert in nieuw cultureel erfgoed dat bestaat uit afval, mijnen, vervuiling en uitgeputte grondstoffen die nu een nieuwe laag op de aarde vormen waarop de toekomstige generaties zullen moeten leven. Giuseppe onderzoekt deze menselijke processen die de omgeving continue veranderen. Giuseppe woont en werkt in Rotterdam. Lees meer.
Foto: Suknovic Mladen